Ik lees boeken in nederlands, engels en duits en soms doe ik een poging frans te lezen. Mijn favoriete schrijvers zijn op dit moment Kazuo Ishiguro, Juli Zeh. Christian Kracht, Yu Hua, Mo Yan, en Haruki Murakami. Maar ik lees ook graag non-fictie zoals biografien en boeken wetenschap, AI en nieuwe overheid.
This link opens in a pop-up window
Drieluik over de sowjettijd en wat erna kwam. Het soort boek wat je de ontwikkelingen en de geschiedenis in een land beter doet begrijpen. Maar het is niet alleen leerzaam, het zijn nog boeiende verhalen ook.
The books starts with a (very readable) history hacking but then turns into a series of meeting minutes. Conversations and events are described in excruciating detail. Every meeting the author is described which can distracting. Eventually even the Italian five-star movement is mentioned (in pages and pages of conversations). But it never becomes clear how this is relevant for a book titled "coding democracy". Most of the stuff about the European political movement is not about hacking at all. In the end it left me wondering what point the author was trying to make.
De rode kamer is een klassieker in China die nog altijd veel gelezen wordt. Het verhaal is op een heel toegankelijke manier geschreven, je leert de (vele) hoofdpersonen echt kennen. Daar heb je ook de tijd voor want het is een behoorlijk dik boek. De lengte van het boek geeft de ruimte om de levens en carrieres van de familieleden levend te maken. Het boek geeft je daardoor een heel breed beeld van het leven in het China in de Qing periode.